بررسی تاریخ‌های مختلف کاشت و کاربرد سایکوسل بر صفات زراعی ارقام جو در مازندران

به منظور بررسی تاثیر تاریخ‌های مختلف کاشت و کاربرد سایکوسل بر صفات زراعی ارقام جو، آزمایشی به ‌صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه ایستگاه تحقیقات زراعی بایع‌کلا شهرستان نکا در سال زراعی 89-1388 اجرا شد. تاریخ‌های کاشت 20 آبان، 5 و 20 آذر به عنوان عامل اصلی و ارقام صحرا، پروداکتیو‌ و لاین M12 و دو سطح محلول‌پاشی سایکوسل{بدون مصرف (شاهد) و مصرف 8/2 لیتر در هکتار‌‌} که به صورت فاکتوریل اختلاط گردیدند، به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد حداکثر و حداقل درصد سنبلک بارور، عملکرد دانه و شاخص برداشت به ترتیب تحت تاریخ‌های کاشت 5 و 20 آذر حاصل شد. رقم صحرا و لاین M12 به ترتیب دارای بیشترین و کمترین درصد سنبلک بارور، عملکرد دانه (9/316 و 4/244 گرم در متر مربع)، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت بودند. با مصرف سایکوسل ارتفاع گیاه کاهش یافت، اما درصد سنبلک بارور، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت افزایش یافت. حداکثر درصد سنبلک بارور، عملکرد دانه و شاخص برداشت تحت اثر متقابل تاریخ کاشت 5 آذر × رقم صحرا حاصل شد. بنابراین تاریخ کاشت 5 آذر، رقم صحرا و مصرف 8/2 لیتر سایکوسل در هکتار به علت افزایش اجزای عملکرد دانه و در نهایت عملکرد دانه فاکتورهای مناسب کاشت جو در استان مازندران معرفی می‌گردند.